Ιστορία του ΤΤ- Isle of Man

Κυρ 26 Αυγούστου 2012 13:26 από Doom

Ιστορία του ΤΤ- Isle of Man Διάφορα Άρθρα

Αν και πέρασαν περισσότερα απο 100 χρόνια, οι κυνηγοί της αδρεναλίνης μαζεύονται κάθε καλοκαίρι στο Isle of Man για τον ίδιο λόγο που συγκεντρώθηκαν για πρώτη φορά το 1907, το φημισμένο πλέον Tourist Trophy γνωστό ως το TT του Isle of Man.

Πως ξεκίνησαν όλα;

Το πνεύμα ανταγωνισμού και εξέλιξης έφερε τους αγώνες στο Νησί, καθώς όλες οι μορφές αγώνων σε δημόσιους δρόμους στην Βρεττανία απαγορεύτηκαν το 1903 με πράξη του κοινοβούλιου και τέθηκε επίσημο όριο ταχύτητας τα 20 mph για όλη την επικράτεια. Ο γραμματέας της Λέσχης αυτοκινήτου Βρεττανίας και Ιρλανδίας, Sir Julian Orde, επισκέφθηκε το 1904 το Manx με την ελπίδα οτι οι τοπικές αρχές θα ήταν πιο ελαστικές και φιλικές στην ιδέα οργάνωσης αγώνα σε δημόσιους δρόμους.

Είχε δίκιο! Με νομοθετική πράξη το 1904 δόθηκε η άδεια για την διεξαγωγή του 1904 Gordon Bennett Car Trial, που θα ήταν ο Βρεττανικός αγώνας στο πλαίσιο του Ευρωπαικού πρωταθλήματος αυτοκινήτων, σε μια διαδρομή 52,15 μίλια. Το 1905 έγινε το πρώτο trial για μοτοσυκλέτες που έτρεξαν στην ίδια διαδρομή την επόμενη του αγώνα των αυτοκινήτων. Οι αδύναμες μοτοσυκλέτες δεν κατάφεραν να ανέβουν τις απότομες ανηφόρες της διαδρομής στο βουνό, οπότε η διαδρομή άλλαξε. Απο το Douglas πήγαινε νότια στο Castletown και μετά βόρεια στο Ballacraine ακολουθώντας τον κεντρικό Α3 δρόμο, και επέστρεφε στο Douglas μέσω του Colby και Glen Vine. Τον πρώτο αγώνα μοτοσυκλέτας κέρδισε ο J.S. Campbell σε 4 ώρες, 9 λεπτά και 36 δεύτερα.

Μέχρι το 1911 οι μοτοσυκλέτες έμειναν μακριά απο το βουνό και την ορεινή διαδρομή. Το 1907 έγινε η επίσημη πρόταση απο τον εκδότη του περιοδικού "Motor-Cycle" για μόνιμο αγώνα μοτοσυκλετών στο Νησί, κατά την διάρκεια του ετήσιου δείπνου της Λέσχης Αυτοκίνητου-Μοτοσυκλέτας (ACU) στο Λονδίνο (17 Ιανουαρίου). Ορίστηκαν κατηγορίες μονοκύλινδρα (90mpg) και δικύλινδρα ( 75mpg) με κριτήριο την κατανάλωση καυσίμου. Αυτό έγινε γιατί οι οργανωτές ήθελαν να δείξουν την τουριστική πλευρά της μοτοσυκλέτας. Επίσης τέθηκαν κανόνες για τον εξοπλισμό, όπως σέλλες, πετάλια, φτερά και εξατμίσεις.

Το 1911 η διαδρομή για τις μοτοσυκλέτες περιελάμβανε για πρώτη φορά το βουνό, το γνωστό "Snaefell Mountain Course". Η οργανώτρια του αγώνα ACU, ανακοίνωσε έναν αγώνα με την ορεινή διαδρομή 4 γύρων για την κατηγορία Junior (150 μίλια), και 5 γύρων για την κατηγορία Senior (189 μίλια). Τα πλήθη θεατών που είχαν συγκεντρωθεί, έγιναν μάρτυρες μιας σαρωτικής επικράτησης του Αμερικάνου κατασκευαστή Indian που πήρε τις τρείς πρώτες θέσεις. Τον επόμενο χρόνο η βρεττανική υπερηφάνια αποκαταστάθηκε απο την Scott, μια εταιρεία παραγωγής δίχρονων μοτοσυκλετών με έδρα το Yorkshire, και την Douglas στην κατηγορία Junior 350cc που πήρε τις δύο πρώτες θέσεις, αν και ο αγώνας κόντεψε να ακυρωθεί λόγω των απειλών πολλών κατασκευαστών να μην συμμετάσχουν λόγω της αδυναμίας που έιχαν δείξει τον περασμένο χρόνο οι μονοτάχυτες μοτοσυκλέτες να ανέβουν την ορεινή διαδρομή. Η ορεινή διαδρομή που σκορπούσε τον τρόμο, ουσιαστικά ήταν ένας καρόδρομος που διακοπτόταν απο φράχτες και ξύλινες πόρτες μεταξύ των χωραφιών. Ο πρώτος αναβάτης το πρωί ήταν υποχρεωμένος να ανοίξει τις πόρτες και ο τελευταίος της ημέρας στην διαδρομή να τις κλείσει!!!

Το 1914 έγινε ο τελευταίος αγώνας πρίν ξεσπάσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, μέχρι το 1920 που ξαναέγινε αγώνας στο Νησί. Ο Cyril Williams στην Junior κατηγορία κέρδισε με έναν ηρωικό τρόπο την πρώτη θέση, αφού πέρασε την γραμμή τερματισμού σπρώχνοντας το AJS που οδηγούσε για 5 μίλια απο το σημείο που είχε χαλάσει. To 1921 ο έφηβος Stanley Woods πήρε το φέρρυ απο την Ιρλανδία ανάμεσα σε χιλιάδες θεατές για να δεί τον αγώνα στο Νησί. Τον επόμενο χρόνο, δεκαεπτά χρονών πλέον πήρε μέρος ως αγωνιζόμενος στο πρώτο του ΤΤ. Την δεκαετία του '20 η βελτίωση της ποιότητας των δρόμων της διαδρομής, έφερε συνεχή ρεκόρ στο γυρολόγιο. Το 1920 το ρεκόρ γύρου ήταν 55.62 mph και μέχρι το ξέσπασμα του 2ου Παγκόσμιου Πόλεμου είχε ανάβει στα 90 mph.

Το ΤΤ του 1922 είναι αξιομνημόνευτο για δύο γεγονότα. Ο Tom Sheard κέρδισε στα 350cc με τα κυρίαρχα AJS, και έγινε ο πρώτος αναβάτης-κάτοικος του Νησιού που πέτυχε κάτι τέτοιο, και ο δεκαεπτάχρονος Stanley Woods πήρε την 5η θέση με ένα Cotton σε 3 ώρες 50' 33" παρόλο που του είχε σπάσει η εξάτμιση, και πήρε φωτιά αναβάτης και μοτοσυκλέτα κατά την διάρκεια του ανεφοδιασμού. Ο αγώνας του 1923 είχε μια καινούργια κατηγορία, μοτοσυκλέτες με καλάθι. Νικητής ήταν ο Freddie Dixon με συνεπιβάτη τον Walter Perry. Στην Junior 350cc ο Stanley Woods πέτυχε την πρώτη νίκη του απο συνολικά δέκα TT νίκες, με την τελευταία να είναι το 1939. Το 1938 το ρεκόρ γύρου είχε ανάβει στα 91mph, ένα ρεκόρ που κράτησε ο Harold Daniell για 12 χρόνια. Ακουλούθησε διακοπή 8 χρόνων για το Isle of Man TT μέχρι που το 1947 μετά τον πόλεμο, ο Harold Daniell ξανακέρδισε με 82mph, χειρότερο ρεκόρ απο προπολεμικά λόγω της κακής ποιότητας καυσίμων.

Το 1949 το TT έγινε ο Βρεττανικός αγώνας του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Ήταν παράλληλα και η τελευταία φορά που δύο βετεράνοι του ΤΤ, ο Harold Daniell με μία Norton και ο Freddie Frith με μια Velocette έτρεξαν στον αγώνα του TT, κερδίζοντας την Senior και Junior κατηγορία αντίστοιχα.

Την δεκαετία του '50 με την ιδιότητα του αγώνα Παγκόσμιου Πρωταθλήματος ήρθαν στο TT οι καλύτεροι οδηγοί του κόσμου. Η δεκαετία αυτή έφερε την άνοδο των Ιταλών κατσκευαστών με την Mondial, MV Augusta και την Gilera, και τους αναβάτες τους Carlo Ubbiali και Tarquinio Provini, Geoff Duke και Bob McIntyre. Επίσης, ο Bill Lomas και ο Ken Kavanagh με τα Moto Guzzi άφησαν την σφραγίδα τους στο Νησί. Το ρεκόρ του Harold Daniell έσπασε τρία χρόνια αργότερα, απο τον Geoff Duke , που πέτυχε την πρώτη του νίκη στο διεθνές πλέον TT με μία Norton, με 93.33mph στην κατηγορία Senior. Τον ίδιο χρόνο δημιουργήθηκε και η κατηγορία των 125cc. Το 1957, ο Σκωτσέζος Bob McIntyre έγινε ο πρώτος αναβάτης που έφτασε τα 100mph μέση ταχύτητα, παρόλη την προσπάθεια του Geoff Duke που έφθασε τα 99.97mph. Το τέλος της δεκαετίας του '50 και η αρχή της δεκαετίας του '60 ήταν σίγουρα η Χρυσή εποχή του TT. Αναβάτες όπως ο John Surtees, ο Mike Hailwood, ο Giacomo Agostini, ο Phil Read και ο Jim Redman έφεραν στα όρια άνθρωπους και μηχανές. Την ίδια εποχή έκανε και την πρώτη εμφάνιση του ένας κατασκευαστής απο την Ιαπωνία, η Honda.