Τατόι ΦΙΛΠΑ: ημέρα αγώνα Εκδηλώσεις-συμμετοχές Άρθρα
Ξημέρωμα η ομάδα του Guzzista garage μπήκε σε κίνηση. Ο πρώτος καφές της ημέρας και η λίστα ελέγχου βοήθησαν να μπούν όλα στο φορτηγό. "Το μηχανάκι το πήραμε ρε παιδιά?" ".....εεεε καπου νομίζω οτι το είδα!" "Μην σπρώχνεις.." "Δεν φαίνεται..." "...ωχ!!!" "... μέσα είναι!".
Είμασταν πια στην Αττική οδό, ο ήλιος ανέβαινε. Άμα ρωτάς στον δρόμο πως πάνε στο Τατόι, και μετά που είναι η νότια πύλη σημαίνει οτι μάλλον λόγω ηλικίας δεν προλάβαμε το Τατόι στις δόξες του. Όταν έχεις το μικρόβιο όμως δεν γλυτώνεις. Παλιά φιλμάκια και φωτογραφίες πάντα με ερέθιζαν και όταν άκουσα τον Ιούλη οτι θα υπήρχε και κατηγορία μοτοσυκλετών μέσω της λέσχης μας (Ελληνική λέσχη φίλων κλασικής μοτοσυκλέτας) στην αναβίωση του circuit απο την ΦΙΛΠΑ που γιόρταζε τα 40 χρόνια παρουσίας, δεν πήρε πάνω απο 5" να αποφασίσω οτι έπρεπε να είμαι εκεί. Μερικές φορές το απίθανο γίνεται πραγματικότητα, αυτό που θεωρείς οτι πέρασε ξαναπερνάει απο κοντά σου σε όποια μορφή, δεν σου φταίει κανείς αν το ξαναχάσεις. Μιά ευκαιρία να ζήσεις το όνειρο, ένα μέρος καλό-κακό-ακατάλληλο-υπέροχο ότι χαρακτηρισμό και να διαλέξεις δεν μπορείς να αγνοήσεις την ιστορία και το βάρος που έχει για τον ελληνικό μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Η μοτοσυκλέτα
Ποιά μοτοσυκλέτα να βάλουμε συμμετοχή; Η αλήθεια είναι οτι δεν υπήρξε ποτέ δίλημα, είμαστε κλασικοί guzzisti, το garage έχει μόνο Guzzi. H Moto Guzzi απο το 1921 εως το 1957 που αποσύρθηκε απο το παγκόσμιο πρωτάθλημα έκανε τις περισότερες νίκες της με τα μονοκύλινδρα 'διαβολάκια' της με τα 250άρια να κάνουν τις πρώτες νίκες το 1935 στο ΤΤ του Isle of Man, αν και απο το 1926 είχαν δείξει τα δόντια τους στο Νησί. C2V και C4V δεν είχαμε, ούτε 250 compressore, ούτε Gambalungino, αλλά το Airone sport 250 του 1953 είναι ένα όμορφο μοντέλο παραγωγής με πολλά στοιχεία που χαρακτήριζαν τα αγωνιστικά αδέλφια του. Μονοκύλινδρο οριζόντιο κινητήρα, 250cc, συμπίεση 7:1 , καρμπυρατέρ Dellorto SSF 25 A και 12 cv αντί για 9,5 cv που έχει το Airone Turismo. Προσθέτουμε χαμηλό κέντρο βάρους, upside down πηρούνι (το 1953!!!), μεγάλα ταμπούρα, ελαφρύ με γρήγορη γεωμετρία, την ιδιότυπη πίσω ανάρτηση με γόνατα και απόσβεση μέσω ελατηρίων κάτω απο τον κινητήρα, και μία Lafranconi fish tail τελείως ανοιχτή για να τραγουδάει. Με τελική 117χλμ, τα όρια της regularity κατηγορίας (μέση 40-65χλμ) ήταν ιδανικά για να πατήσει τις ρόδες του στο Τατόι.
Τελευταία νέα
Τα πιο δημοφιλή
