California Vintage Γνώμη ιδιοκτήτη Άρθρα

Μετά απο πέντε χρόνια συμβίωσης με την California Vintage και αρκετά ταξίδια στην Ελλάδα και το εξωτερικό, δύο ερωτήσεις μου έρχονται στο μυαλό:
Α/ Πως συμπεριφέρθηκε η μηχανή σε αυτό το διάστημα; Β/ Μετάνιωσα που την πήρα; Ευτυχώς οι απαντήσεις είναι εύκολες! Α/Πολύ καλά Β/ Ποτέ!

Πως την πήρα
Δεν μπορώ να πώ οτι ήμουν αναβάτης που προτιμάει τα μεγάλα cruiser, καθώς δεν είχα παλαιότερα ποτέ και είναι μια κατηγορία που δεν με απασχολούσε. Πως έμπλεξα; Η αλήθεια είναι οτι πάντα όταν έβλεπα μια φωτογραφία της California GT 850 του 1972, αναφωνούσα "Τι κούκλα!!!", αλλά λίγο οτι η αξία της έχει ανέβει ως κλασική μοτοσυκλέτα πλέον, λίγο οτι δύσκολα βρίσκεις κάποια  καλή μεταχειρισμένη και μόνο στο εξωτερικό,  με απέτρεπαν απο το να κινηθώ και μόνο το όνειρο απέμενε. Το 2007 η Moto Guzzi γιόρταζε τα 35 χρόνια California, και χτύπησε στην καρδιά όλων με την Vintage, μια σύγχρονη-retro μοτοσυκλέτα, με πολλά στοιχεία  του αρχικού σχέδιου της California του 1972. Μαύρη βαφή με λευκές ρίγες, χρώμια, ζάντες ακτινωτές Borrani, βαλίτσες σε σχήμα "δάκρυ", το στρογγυλό πίσω φανάρι, εεε! δεν άντεξα και βρήκα τον τρόπο να αγκαλιαστούμε! Δεν έκανα test drive, δεν διάβασα χαρακτηριστικά, ήταν ένας κεραυνοβόλος έρωτας που πάντα κρύβει την πιθανότητα να πάνε και όλα στραβά, αν και η μηχανική απλότητα της, με tonti πλαίσιο και integrale, συνδυασμένη με το παλιό look και το Ιταλικό σχέδιο μιλούσαν στην καρδιά μου.

Εργονομία
Για ασυνήθιστους αναβάτες σε cruiser (όπως ήμουν και εγώ), οι εκπλήξεις είναι τα "πατάκια", (floorboard ελληνιστί) καθώς η μοτοσυκλέτα δεν έχει μαρσπιέ (ποδωστήρια), όπως και οι λεβιέδες ταχυτήτων και φρένου. Ο λεβιές ταχυτήτων είναι μύτη-τακούνι με το κλασικό 5αρι σασμάν της Guzzi, αλλά λόγω του οτι δεν υπάρχει χώρος ανάμεσα στον λεβιέ και το πατάκι για να αλλάζεις ταχύτητες όπως στις άλλες μοτοσυκλέτες, για ανέβασμα ταχύτητας πρέπει να χρησιμοποιείς το τακούνι του λεβιέ. Και οι δύο λεβιέδες ζητάνε το πόδι σου να σηκώνεται  απο το πατάκι σε κάθε ενέργεια, λίγο περίεργο  για όσους δεν οδηγούν cruiser. Συνηθίζετε? συνηθίζετε και σχετικά γρήγορα, καθώς οι απαιτήσεις για αλλαγές ταχυτήτων είναι μικρές λόγω ροπής κινητήρα, όσο για το φρένο αφού η μοτοσυκλέτα έχει integrale και το κύριο φρένο της είναι ο λεβιές του ποδιού, είσαι αναγκασμένος να το συνηθίσεις για να επιζήσεις!, αν και όσοι έχουν παλαιότερα Guzzi όπου το integrale ήταν κανόνας, έχουν ήδη αυτό τον αυτοματισμό.
Το τιμόνι είναι μεγάλο, το τζάμι επιβλητικό, και η σέλα τεράστια. Κάθεσαι με έναν τελείως χαλαρό τρόπο με πόδια και χέρια σε φυσικές γωνίες,  και για ανάστημα 1,75-1,80 cm το τζάμι προσφέρει πλήρης κάλυψη σε πρόσωπο και ώμους. Φυσικά δεν είναι το τελειότερο αεροδυναμικά (να βρώ και μια ατέλεια!), αλλά σε ταχύτητες που κατα πολύ υπερβαίνουν το όριο ταχύτητας αλλά και τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας. Ο συνεπιβάτης έχει το δικό του "οικόπεδο" να καθίσει και είναι πολύ δύσκολο να αισθανθείς στριμωγμένος στην California. Το κεντρικό στάντ είναι απο τα καλύτερα ζυγισμένα στάντ και στήνει την βαριά μοτοσυκλέτα με ελάχιστη δύναμη απο τον αναβάτη. Το πλάγιο στάντ είναι εύκολο στο άνοιγμα, πολύ μακρύ, και με μεγάλο πέλμα με αποτέλεσμα να είναι πολύ πρακτικό και ασφαλές σε επιφάνειες με κλίση, αλλά θέλει μακρύ πόδι για να το κλείσεις όταν είσαι επάνω στην μοτοσυκλέτα. Πιθανότητα να χαμογελάσουν γύρω σου αν δεν τα καταφέρνεις!

Για όσους έχουν/είχαν Μoto Guzzi, θα αισθανθούν σπίτι τους, ο κλασικός V90, διβάλβιδος, με δύο μπουζί στον κύλινδρο, με καλό χάρτη ψεκασμού χωρίς τρύπες κλπ, ροπή, και το χαρακτηριστικό ήχο και αίσθηση που μαγεύει όλους τους guzzisti. Όποιοι δεν είχαν πριν Guzzi,  θα εντυπωσιαστούν απο την ροπή και θα ανακαλύψουν οτι είναι απο τους λίγους κινητήρες που δεν τελειώνουν στην μέγιστη ροπή τους όπως άλλα ανταγωνιστικά cruiser, αλλά ανεβάζουν εντυπωσιακά σε τρελλές ταχύτητες για την κατηγορία. Ουσιαστικά είναι ο κινητήρας της Breva 1100,  αλλά με το παραδοσιακό κάρτερ οπτικά και λειτουργικά, που πρέπει να αφαιρεθει στο service για την αλλαγή του  εσωτερικού φίλτρου λαδιού. Η Moto Guzzi έχει πετύχει ώστε οι original Lafranconi να περνάνε προδιαγραφές αλλά να έχουν και ένα υπέροχο ήχο, χωρίς να δημιουργείτε η ανάγκη για aftermarket εξατμίσεις. Οι κραδασμοί δεν ενοχλούν, περισσότερο τονίζουν τον χαρακτήρα, αν και ένα τσέκ απο καιρό σε καιρό για καμμία άτακτη βίδα χρειάζεται. Εγώ έχασα μια βίδα πίσω φλάς! Δεν είμαι απόλυτα σίγουρος όμως οτι έφυγε απο τους κραδασμούς ή αν εξαρχής ήταν χαλαρή, καθώς δεν έχει επαναληφθεί κάτι τέτοιο. Μελανό σημείο ήταν η ημέρα που επιστρέφοντας σπίτι είδα το πίσω φώς να γέρνει ανεξήγητα! Κοιτάζοντας προσεχτικά είδα οτι είχε κοπεί η μεταλλική βάση του και το φανάρι έμενε στην θέση του ευτυχώς κρατημένο απο το καλώδιο. Καθώς η βάση του πίσω φαναριού στηρίζεται με σινεμπλόκ στο φτερό, δεν μπορώ να φανταστώ οτι ήταν θέμα κραδασμών ή κακής στήριξης, και αυτό μάλλον ενισχύεται απο το γεγονός οτι όταν αγόρασα την καινούργια βάση  είχε γίνει αλλαγή κωδικού ανταλ/κου, οπότε σαν αστοχία του αρχικού προμηθευτή μου φαίνεται. Παράλληλα ψάχνοντας στο internet βρήκα και άλλους ιδιοκτήτες Cali Vintage 2007-08 με το ίδιο πρόβλημα, και μάλλον η βελτίωση έγινε το 2009. Μέχρι σήμερα, όλα καλά με την νέα βάση.

Τίποτε ιδιαίτερο σε σχέση με τα άλλα Moto Guzzi  ώστε να ανεβαίνει το κόστος, μάλιστα λόγω διβάλβιδων κεφαλών έχει πιο εύκολη και φθηνή συντήρηση απο τα τετραβάλβιδα μοντέλα. Αν κάποιος τα καταφέρνει με τα μηχανικά είναι μια πολύ εύκολη μοτοσυκλέτα να κάνεις σέρβις, καθώς όλα είναι εύκολα προσβάσιμα (πχ για ρύθμιση βαλβίδων ούτε ντεπόζιτο δεν βγάζεις!) και με καλή μηχανολογική αντίληψη για να μην κάνεις εύκολα λάθος. Η κατανάλωση βενζίνης είναι σταθερή ανάμεσα στα 5,5-6lt/100χλμ. Το λάδι που γράφει το manual AGIP 10W60 Racing είναι κάπως ακριβό, αλλά τι είναι πια φθηνό στις ημέρες μας;

Αυτήν την μοτοσυκλέτα την έχω στην καρδιά μου, είναι αγνή, απλή και όμορφη, ακόμα αν και μερικά στοιχεία της χάριν της αισθητικής θυσιάζουν την πρακτικότητα. Η Moto Guzzi κρατάει ζωντανό το πνεύμα της πρώτης California, και τις αρχές που την έκαναν τόσο επιτυχημένη μοτοσυκλέτα : απλή, όμορφη, αξιόπιστη, ζωηρή, ταξιδιάρα, διαχρονικό σχέδιο. Έχω την εντύπωση πως θα βαρεθούμε ο ένας τον άλλον και θα γεράσουμε μαζί, και αν κάποια στιγμή δεν μπορώ να την καβαλάω θα χαίρομαι να την κοιτάω και να ονειρεύομαι!

Copyright © guzzista.gr

Μοντέλο:	Moto Guzzi California Vintage
Χρονολογία:	2006-2012
Κινητήρας:	Αερόψυκτος, 4Τ, εγκάρσιος 90° V-twin, OHV, 2 βαλβίδες ανα κύλινδρο
Χωρητικότητα:	1064cc
Διαδρομή:	92 x 80 mm
Συμπίεση:	9.8:1
Απόδοση:	72.41 HP (52.9 kW)) @ 6400 RPM
Ροπή:	94.00 Nm (9.6 kgf-m or 69.3 ft.lbs) @ 5000 RPM
Τροφοδοσία:	Injection Magneti Marelli IAW alfa-n system Multipoint phased sequential fuel; 2 σώματα 40 mm με injectors Weber IW 031
ECU:	Magneti Marelli IAW 15RC electronic digital ignition with inductive spark
Προδιαγραφές:	Τριοδικός καταλύτης με αισθητήτα Lambda Euro 3
Μετάδοση:	κιβώτιο 5 ταχυτήτων, τελική μετάδοση με αξονα
Πλαίσιο:	Tonti, αφαιρούμενο κάτω τμήμα
Αναρτήσεις:	εμπρός-Marzocchi τηλεσκοπικό πηρούνι, 45 mm, ρυθμιζόμενο-140mm διαδρομή πίσω-ψαλίδι με δύο αμορτισέρ ρυθμιζόμενα-96mm διαδρομή
Φρένα:	Εμπρός:Δίσκοι 320mm Brembo χρυσή σειρά με τετραπίστονες δαγκάνες πίσω:Δίσκος 282mm, 2πίστονη δαγκάνα, integrale
Τροχοί:	Με ακτίνες, στεφάνια Βοrrani, εμπρός- 110/90-VB18, πίσω- 140/70-VB17
Χωρητικότητα βενζίνης:	19 Λίτρα/ 4 λίτρα ρεζέρβα
Ύψος σέλλας:	780mm
Κατανάλωση:	5.5lt/100km
Βάρος κενό:	263 kg