Moto Guzzi: Bellagio 940

Μέχρι τώρα μια σύντομη επαφή το 2008 με ένα μαύρο Bellagio, είχε αφήσει μια ευχάριστη ανάμνηση μίας μοτοσυκλέτας που μόλις κύλαγαν οι τροχοί της ξέχναγες οτι οδηγάς custom. Έστριβε, φρέναρε με ένα εύκολo τρόπο, και είχε σαφή διαφορά με την California που ανήκει στα μεγάλα cruiser.

Μία εξίσου  πρόσφατη σύντομη επαφή, επιβεβαίωσε οτι όλα όσα θυμόμουν ίσχυαν καθώς το Bellagio ήταν φιλικό, με πολύ καλή εργονομία, φυσικές γωνίες για χέρια και πόδια, αίσθηση οτι είσαι μέσα στήν μοτοσυκλέτα, ένα ρομαντικής αισθητικής ταχύμετρο που χαιρόσουν να περνάνε τα μάτια σου απο επάνω του, μια πολύ άνετη σέλλα για τον αναβάτη ιδίως στην έκδοση luxury που ήταν η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα. Πίσω δεν κάθησα, σαφώς είναι μικρότερη η επιφάνεια για τον συνεπιβάτη αλλά υπέροχα κομψή. Αν την κρίνουμε με τον ανταγωνισμό, μάλλον η θέση συνεπιβάτη είναι γενναιόδωρη, καθώς για μεγαλύτερες σέλλες πρέπει να ανέβεις στην κατηγορία της California.

Τα ράσσα κάνουν τον παπά; Σε αυτήν την περίπτωση μάλλον ναί, καθώς το δίχρωμο luxury Bellagio αποκαλύπτεται σαν μια άλλη μοτοσυκλέτα απο τα μονόχρωμα αδέλφια της. Υπέροχος συνδυασμός το μεταλλικό γκρί με το λευκό, έτσι όπως οι Ιταλοί μόνο ξέρουν να σε μαγεύουν, αναδεικνύει στοιχεία design που στο μονόχρωμο δεν έβγαιναν. Υπέροχες γραμμές, καμπύλες που σβήνουν, βαθιά ποιότητα βαφής, ακόμα και τα αυτοκόλητα είναι υψηλής ποιότητας. Το τιμόνι μπάρα είναι ακόμα ένα εντυπωσιακό στοιχείο, φτιαγμένο αποκλειστικά για το Bellagio, που αυξάνει την ποιοτική αίσθηση της μοτοσυκλέτας.

Στον δρόμο κάνει αυτά που υπόσχεται, δηλ. cruising και πολύ παραπάνω αν έχει κέφια ο αναβάτης. Ροπή κινητήρα, ωραίο κιβώτιο, και αυτή η απίθανη πλάκα κοντέρ στο οπτικό σου πεδίο είναι απόλαυση. Για τους προληπτικούς το "μάτι" επιβάλεται στον βασικό εξοπλισμό, καθώς είναι αδύνατον να μην δεχθείτε σχόλια.

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Copyright © guzzista.gr