Γνώμη ιδιοκτήτη

Κατευθυνόμενος για Θεσσαλονίκη, καθώς απέμεναν μπροστά μου λιγότερο από 40 χιλιάδες μέτρα, και έχοντας χαθεί βαθειά μέσα στο κεφάλι μου σκεπτόμενος, συνειδητοποιούσα για πρώτη φορά τόσο καθαρά και ξάστερα, πόσο μάταιο, ανούσιο, αυθαίρετο, αλαζονικό και παραπλανητικό είναι να κρίνεις, να κατακρίνεις, ή το αντίθετο, μια μοτοσικλέτα, χωρίς όμως να την έχεις ποτέ καβαλήσει για μια τουλάχιστον αξιοσέβαστη χιλιομετρική διαδρομή.

Έρωτας με την πρώτη ματιά … για άλλους υπερβολικό για άλλους πραγματικότητα, αυτό το συναίσθημα ένιωσα κατευθείαν με την πρώτη ματιά που της έριξα  εκεί στην αντιπροσωπία όταν την πρωτοσυνάντησα τον Μάιο του 2009 ερχόμενος από το νησί μου στην Αθήνα για την αγορά μιας άλλης Moto Guzzi.

Nevada... γνωστή ως η έρημος που φιλοξενεί το Λας Βέγκας, μια αμαρτωλή πόλη με πολλά καζίνο, επιγραφές, εκκλησίες που μπορείς να παντρευτείς ντυμένος εξωγήϊνος και δεν συμμαζεύεται...

Είναι αδύνατο να βλέπεις τα μοντέλα της  Moto Guzzi  στο πέρασμα του χρόνου και να μην σταθείς στην 1000s, εκείνη  την  κλιπονάτη   μαύρη  «γαζέλα»  με  τις  δύο  διαγώνιες παράλληλες  πορτοκαλί   ή  πράσινες  λωρίδες  να  αγκαλιάζουν το ντεπόζιτο και τα πλαινά της, τα αστραφτερά  χρωμιομένα Bitubo,  τα φτερά,  τα προστατευτικά κάγκελα, την στύλ cafe racer σέλα ...

Μετά απο πέντε χρόνια συμβίωσης με την California Vintage και αρκετά ταξίδια στην Ελλάδα και το εξωτερικό, δύο ερωτήσεις μου έρχονται στο μυαλό:
Α/ Πως συμπεριφέρθηκε η μηχανή σε αυτό το διάστημα; Β/ Μετάνιωσα που την πήρα; Ευτυχώς οι απαντήσεις είναι εύκολες! Α/Πολύ καλά Β/ Ποτέ!

Πίσω στο 2008 αν θυμάμαι καλά. Ήταν χειμώνας, μήνας Ιανουάριος. Πολλά Moto Guzzi παρκαρισμένα στην πλατεία του Ναυπλίου για την κοπή της πίτας της λέσχης στην οποία τότε ήμουν δραστήριο μέλος. Δραστήριο με την μορφή χιλιομετροφάγου αν μου επιτρέπεται η έκφραση. Ήταν τότε που οι αποστάσεις δεν αξιολογούνταν με βάση τα χιλιόμετρα, αλλά με βάση την παρέα.

Η αρχή...
Εκείνο το ζεστό απομεσήμερο του Ιούλη του 2011 χαθήκαμε στούς δρόμους της Φιλοθέης ανάμεσα στα αρχοντικά και τα πάρκα της. Ένας διαφορετικός κόσμος ήταν εκεί . . .

Ξεφύλλιζα ένα περιοδικό την άνοιξη του 2007 όταν το μάτι μου έπεσε πάνω της.  Μαύρη μεγάλη και επιβλητική. Περιοδικό για μοτοσικλέτες ήτανε.... που πάει το μυαλό σας?  Αμέσως η μορφή της μου καρφώθηκε στο μυαλό.